تنگی نوک مجرا ( مه آتوس ) در پسربچه ها تقریباً همیشه اکتسابی بوده و به دنبال ختنه در شیرخوارگی دیده میشود و شایع‌ترین عارضه ختنه است. تنگی در هر سنی از دوران کودکی دیده شده، ولی در 3 تا 7 سالگی شایع‌تر است.
علل احتمالی آن شامل تحریک نوک مجرا در اثر تماس با پوشک به دنبال ختنه و آسیب سرخرگ خونرسان به نوک مجرا در حین ختنه می‌باشد.
علایم شامل موارد ذیل است:
• انحراف جریان ادرار به سمت بالا
• جریان ادرار پرسرعت و باریک
• طول کشیدن مدت تخلیه ادرار
• پاشیدن ادرار
• درد آلت در شروع ادرار کردن
• زور زدن برای ادرار کردن
• باریکی مه آتوس درحین معاینه
• تحریک و تورم
• خونریزی درپایان ادرار کردن
• بی اختیاری ادراری
درمان آن در موارد خفیف شامل گشاد کردن نوک مجرا است.
در موارد شدید توصیه به انجام مه آتوتومی (Meatotomy) به کمک برش جراحی می‌گردد، که می‌تواند تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام شود.
برخی جراحان به دنبال مه آتوتومی لبه‌های مجرا را با نخ قابل جذب بخیه می‌زنند. خونریزی به دنبال مه آتوتومی نادر است، و معمولاً توسط فشار مستقیم کنترل میشود. دوره نقاهت کوتاه و 1 تا 2 روز است، و طی این مدت کودک مختصری ناراحتی و سوزش احساس می‌کند. مصرف مایعات موجب بهبود علایم می‌گردد. چنانچه سوزش ادرار منجر به احتباس ادرار گردد، توصیه به قرار دادن کودک در وان آب گرم میشود.
عود تنگی به دنبال مه آتوتومی به ندرت رخ می‌دهد، و تا سه ماه پس از جراحی توصیه به پیگیری میشود.
در این مدت پماد هیدروکورتیزون چشمی و جدا کردن لبه های نوک مجرا با دست در راستای کاهش احتمال عود توصیه میشود. کودک بلافاصله پس از مه آتوتومی می‌تواند استحمام کند. کودک طی چند روز به زندگی طبیعی خود بازخواهد گشت.
پیشگیری:
اگر شیرخوار شما اخیرأ ختنه شده است، سعی نمایید پوشک خشک و تمیز باشد. از تماس آلت تازه ختنه شده با مواد محرک پرهیز نمایید.
